فلوت

فلوت

نی یا فلوت در واقع یکی از قدیمی ترین سازها است و سابقه طولانی در ایران دارد. فارابی در مورد نای و انواع آن در کتاب "موسیقی بزرگ" صحبت می کند و همچنین در مسیحیت و سنت های باستانی ، نای کاربردهای زیادی دارد.

ساختار فلوت

ساز فلوت یکی از سازهای بادی است که از گیاه نی ساخته می شود که دارای شش گره و هفت بند است و به همین دلیل به آن "هفت نی" می گویند. هنگامی که هوا پخش می شود ، از طریق دهانه نی وارد ساز می شود و با انگشت گذاری در سوراخ های ایجاد شده توسط نی ساز بر روی بدن ، فشار هوا تغییر می کند و صداهای مختلف موسیقی تولید می شود.

هنگام ساختن فلوت ، گره ها با یک نوار پوشانده می شود و یک لوله استوانه ای کوتاه ، تقریباً 7 سانتی متر طول و تقریباً قطر فلوت ، روی دهان و انتهای فلوت قرار می گیرد.

طول ساز نی حدود 65 تا 30 سانتی متر و قطر آن حدود 3 تا 1.5 سانتی متر است و 5 سوراخ در جلو و یک حفره در پشت نی وجود دارد. هرچه لوله ساز باریک تر و کوتاه تر باشد ، صدای ساز ساز کمتر می شود.

با توجه به ساختار طبیعی بدنه نی و عدم امکان تنظیم آن ، با تغییر طول و قطر لوله ، می توان ساز نی را از هر فرکانس ممکن و از هر پرده موسیقی ساخت. بجز نی در کوک "دو" ، بقیه نی ها انتقالی هستند.