ساز بالالایکا، ساز روسیه ای (اروپایی-آسیایی) است که با تنه ی چوبی اما توخالی تهیه می شود؛ ساختار ظاهری آن مثلثی شکل است و دارای دسته ای بلند، گردن تار و چند رشته سیم می باشد. بیشتر این ساز ها بوسیله دو رشته سیم با همان نت تنظیم می شوند و رشته سیم سوم، یک چهارم عالی بالاتر تنظیم می شود. بالالایکا علاوه بر شکل مثلثی، با وجود تفاوت هایی ماننند تعداد سیم ها و پرده های قابل جابجا شدن، بصورت بیضی شکل هم ساخته می شود. این ساز معمولا برای نواختن آهنگ های سنتی-محلی، در مراسمات مختلف روسی بکار می رود، همچنین در مرتبه های بالاتر در نواختن آکورد و ملودی استفاده می شود.
با بررسی ها و تحقیقات صورت گرفته، سنتور یکی از سازهای باستانی ایرانی می باشد؛ قدیمی ترین آثار موجود از آن، در حکاکی های آشور و بابلیان قابل مشاهده است. ابوالحسن مسعودی که یک تاریخ نویس شناخته شده است، در شرح اوضاع موسیقی در زمان ساسانیان از سنتور به عنوان جزوی از سازهای متداول آن دوران یاد کرده است. همچنین در نوشتارهای کهن مربوط به فارابی و ابن سینا، نام سنتور ذکر شده است.