ساکسیفون چیست؟

ساکسیفون یکی از بی نظیرترین و همه کاره ترین سازهای بادی در تمام دوران است. اگرچه در ابتدا به عنوان یک ساز کلاسیک و نظامی تصور می شد، اما   از آن زمان به بعد تقریباً به همه ژانرهای موسیقی در سراسر جهان از پاپ و راک گرفته تا جاز، کلاسیک و آوانگارد راه پیدا کرده است.

ساکسیفون (Saxophone) یک ساز بادی چوبیِ تک نی است که اولین بار در اواسط دهه 1800 توسط آدولف ساکس ساخته شد. این ساز از یک قطعه دهانی، لوله فلزی مخروطی و کلیدهای انگشتی تشکیل شده است. صدا زمانی تولید می شود که هوا از طریق ساز دمیده می شود و باعث ارتعاش نی می شود. این صدا با عبور از بدنه اصلی ساز تقویت می شود. ساکسیفون ها از قطعات و قطعات متعددی تشکیل شده است که به طور جداگانه ساخته شده و سپس مونتاژ می شوند.

تاریخچه

اکثر سازها به طور پیوسته در طی سالیان متمادی تکامل یافته اند. به نوعی نمی توان گفت که فرد خاصی سازهای رایج مانند فلوت یا ابوا (Oboe) را اختراع کرده است. با این حال، ساکسیفون را می توان مستقیماً به آدولف ساکس نسبت داد که آن را در دهه 1800 اختراع کرد. ساکس در سال 1814 در بلژیک به دنیا آمد و ساختن ساز را از پدرش که سازنده آلات موسیقی بود، آموخت. در سن 16 سالگی، آدولف ساکس خود یک سازنده ماهر ساز بود. برخی از دستاورد های او شامل بهبود طراحی کلارینت (Clarinet) و افزودن دریچه های پیستونی به کورنت (Cornet) بود. او در زمان خود برخی از با کیفیت ترین کلارینت، فلوت و ... را تولید کرد.

هدف آدولف ساکس از ساخت ساکسیفون

هدف او از ساخت ساکسیفون تولید صدایی بود که هم صدای ساز بادی-چوبی و هم ساز برنجی را داشته باشد. ساز جدیدی که او ساخت توانست کیفیت صدای سازهای بادی چوبی و قدرت صدای ساز برنجی را تولیدکند. اولین سازی که ساخت یک ساکسیفون بزرگ و بیس بود. از آنجایی که ساز به شکل مخروط بود، استفاده از آلیاژ برنج به جای چوب بسیار آسان تر بود. در 20 مارس 1846، آدولف ساکس این ساز را ثبت کرد. پس از مدتی ساکسیفون های کوچک تری مثل آلتو و تنور ساخته شدند.

مواد اولیه

از آلیاژ برنج برای ساخت ساکسیفون استفاده می شود. برنج از ترکیب فلزاتی مانند مس، قلع، نیکل و روی ساخته میشود. شایع ترین نوع آلیاژ برنج مورد استفاده برای سازها برنج زرد است که از 70 درصد مس و 30 درصد روی تشکیل شده است. نوع های دیگری هم مثل برنج-طلا و برنج-نقره است که نسبت های متفاوتی دارند. روی موجود در برنج به آلیاژ اجازه می دهد تا در دماهای پایین تر عمل کند. برخی از تولیدکنندگان سفارشی از ترکیبات برنج مخصوص برای اجزای مختلف ساکسیفون استفاده می کنند. همچنین ممکن است مقدار کمی آرسنیک یا فسفر به آن اضافه شود تا برنج در کاربردهای ساخت لوله مفیدتر شود.

اگر ساکسیفون از برنج ساخته می شود، چرا آن را یک ساز بادی چوبی می دانند؟

همه چیز در نحوه تولید صدا بر میگردد! در سازهای برنجی مانند ترومپت یا ترومبون، صدا با ارتعاش لب های نوازنده در دهنی تولید می شود و با فشار دادن روی کلید ها و بازوبسته شدن سوپاپ ها، نت ها تغییر می کنند. ساکسیفون مثل اکثر از سازهای بادی چوبی از نی برای فرستادن هوا به داخل ساز استفاده می کند. این هوا است که صدا را تولید می کند و نت ها با فشار دادن کلیدها تغییر می کنند. مثال دیگری از سازهای بادی چوبی که از چوب ساخته نمی شود، فلوت میباشد.

انواع ساکسیفون

ساکسیفون آلتو

این نوع شایع ترین ساکسیفون است که اندازه متوسطی دارد. این نوع ساز را بهترین ساز بادی برای افرادی که میخواهند شروع به یادگیری کنند، میدانند.

ساکسیفون تنور

تنور از آلتو بزرگتر است و صدایی در محدوده صدای حنجره انسان دارد. این نوع گردنی بلند و کشیده ای دارد.

ساکسیفون سوپرانو

بالاترین صدا و قدرت را در بین تمامی نوع های ساکسیفون دارد. که کار روی کلید B، این را حاصل کرده است. برای نواختن این نوع ساز، مهارت بالایی لازم است تا صدایی ایده آل و مناسب تولید کند.

ساکسیفون باریتون

باریتون از بزرگترین و سنگین ترین ساز های نوع بادی-چوبی است. این نوع ساز نوای ملایمی ایجاد می کند.

اگر تجربه یا پیشنهاد و انتقادی در ضمینه ساز ساکسیفون دارد، حتما در بخش نظرات با ما اشتراک بگذارید.